Κοιτάξτε γύρω σας, Έλληνες, και φτύστε αυτό το αίσχο που αποκαλούν “πολιτική κατάσταση” στη χώρα μας!
Μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να παριστάνει τον αρχιτέκτονα του χάους, που κολυμπάει σε έναν βούρκο ψεμάτων, ανικανότητας και ξεδιαντροπιάς.
Ένα μάτσο φελλοί, βουλευτές και υπουργοί, που το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά είναι να κρύβουν τα σκάνδαλα κάτω από το χαλί και να πετάξουν λάσπη σε όποιον τολμά να τους ξεμπροστιάσει.
Και από δίπλα, η αντιπολίτευση –εκτός της Ελληνικής Λύσης– ένα τσούρμο υποκριτών, δειλών και ανίκανων, που το μόνο που τους νοιάζει είναι να βγάλουν καμιά selfie στα συλλαλητήρια και να κλαψουρίσουν για τα μάτια του κόσμου.
Ας ξεκινήσουμε με το έγκλημα των Τεμπών, που ακόμα βρωμάει σαν ανοιχτός βόθρος.
Ποιος το φώναξε πρώτος, ποιος το ξεσκέπασε όταν όλοι οι άλλοι κοιμόντουσαν ή έκαναν τις πάπιες;
Ο Κυριάκος Βελόπουλος και η Ελληνική Λύση!
Αυτός ο άνθρωπος, με τα @ρχιδι@ σαν καρπούζια, βγήκε μπροστά από την πρώτη μέρα και είπε την αλήθεια κατάμουτρα: “Δεν ήταν δυστύχημα, ήταν έγκλημα εκ προμελέτης!”
Και τι έκαναν οι υπόλοιποι; Οι βουλευτές της ΝΔ τον λοιδόρησαν, τον έβρισαν, τον είπαν γραφικό, ενώ έτρεχαν να μπαζώσουν τα στοιχεία και να ρίξουν στάχτη στα μάτια των οικογενειών των 57 νεκρών.
Και η αντιπολίτευση; Ο ΣΥΡΙΖΑ του Φάμελλου Κασσελάκη, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη και το ΚΚΕ του Κουτσούμπα καθόταν και κλαψούριζαν σαν μοιρολογίστρες, αντί να πιάσουν τον ταύρο από τα κέρατα. Ανίκανοι να συντονιστούν, ανίκανοι να πιέσουν, ανίκανοι να κάνουν τίποτα πέρα από το να παριστούν τους σωτήρες στα social media.
Και τι βλέπουμε σήμερα;
Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη, αυτό το συνονθύλευμα από αλαζόνες και ψεύτες, δεν προσπαθεί να κουκουλώσει τα πάντα.
Η τραγωδία των Τεμπών έγινε ο καθρέφτης της ανικανότητάς τους: σιδηρόδρομοι σε κατάσταση ντροπής, υπουργοί που δεν ξέρουν πού πάνε τα τέσσερα, και μια Δικαιοσύνη που την έχουν δεμένη χειροπόδαρα.
Ο Βελόπουλος φώναζε για το ξυλόλιο, για την αλλοίωση στοιχείων, για τη συγκάλυψη, και οι «κύριοι» της ΝΔ τον κοιτούσαν σαν να μιλάει κινέζικα.
Ο Χρήστος Δήμας, αυτό το ανεκδιήγητο υποκείμενο, να ανεμίζει το δάχτυλο στη Βουλή και να λέει «καταθέστε στοιχεία», αλλά δεν ξέρει ότι η κυβέρνησή του τα έχει θάψει όλα βαθιά.
Και η Ειρήνη Αγαπηδάκη, να κλαίει σαν υστερική όταν ο Βελόπουλος της πέταξε την αλήθεια στα μούτρα. Χοντρόπετσοι, αδιάντροποι, και πάνω απ’ όλα ένοχοι!
Και η αντιπολίτευση; Αίσχος και ντροπή!
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να πιέσει για την αλήθεια, ασχολείται με τα αστακοκάραβα του Κασσελάκη και τις εσωκομματικές του κόντρες – κωμικοτραγική κατάσταση. Το ΠΑΣΟΚ, με τον Ανδρουλάκη να παριστάνει τον θεσμικό, κρύβεται πίσω από μεγαλοστομίες χωρίς ουσία, ενώ το ΚΚΕ πετάει μαρξιστικές κασέτες αντί να βάλει πλάτη για δικαιοσύνη.
Όλοι μαζί, ένα μάτσο αποτυχημένοι, άφησαν τον Βελόπουλο μόνο του να βγάζει το φίδι από την τρύπα.
Αυτός, από το 2023, φώναζε στη Βουλή ότι «μαζί τα έκαναν, μαζί τα έφαγαν», και όλοι τον κοιτούσαν σαν τρελό.
Τώρα, που τα συλλαλητήρια γεμίζουν τις πλατείες και ο κόσμος βράζει, ξύπνησαν οι υπόλοιποι και παριστάνουν τους ήρωες. Αργά, κύριοι, πολύ αργά!
Ο Κυριάκος Βελόπουλος είναι ο μόνος που στάθηκε όρθιος σ’ αυτό το βρωμερό τσίρκο.
Με λόγο καθαρό, με θάρρος, με αποφασιστικότητα, ξεμπροστιάστηκε την κυβέρνηση και την έκανε να τρέμει.
Όταν οι άλλοι κρύβονταν, αυτός μίλησε για το έγκλημα των Τεμπών, για την εξωτερική πολιτική του Μητσοτάκη που μας ξεφτιλίζει στο ΝΑΤΟ, για τον αντιχριστιανικό νόμο του γάμου των ομοφύλων που έδωσε την ψυχή της ΝΔ. Και οι βουλευτές της ΝΔ;
Ένα τσούρμο δειλόι, που ψήφισαν με βαριά καρδιά ή απείχαν για να σώσουν το τομάρι τους.
Ο Βελόπουλος τους πέταξε την αλήθεια στα μούτρα: “Αν η πολιτική του Μητσοτάκη είναι αντίθετη με τη συνείδησή σας, γιατί δεν τον ρίξατε;” Και αυτοί, σιωπή – γιατί είναι μαριονέτες, όχι άνθρωποι.
Η Ελλάδα πνίγεται στη διαφθορά, στην αδικία, στην ανικανότητα. Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι ένα σάπιο καθεστώς που τρέμει την αλήθεια.
Η αντιπολίτευση, πλην Ελληνικής Λύσης, είναι ένα μάτσο ανύπαρκτο που δεν αξίζουν ούτε το οξυγόνο που αναπνέουν.
Και ο Βελόπουλος;
Ο μόνος που στάθηκε φάρος σ’ αυτό το σκοτάδι, ο μόνος που φώναξε πρώτος για την Τέμπη, ο μόνος που δεν λύγισε όταν όλοι τον λοιδορούσαν. Αυτός είναι η ελπίδα μας, γιατί οι υπόλοιποι είναι απλά σκουπίδια στον άνεμο.
